Дата: SESHANBA, 2013.01.22, 15:48 | Сообщение # 77
Группа: Удаленные
Ubbodlarning biri o'lim to'shagida yig'ladi va aytdiki meni ko'z yoshim g'am tashvish gunox xatolar dunyosiga emas ,meni ko'z yoshim unda uxlagan tunim unda og'zim ochiq bo'lgan kunim unda Allohni zikridan g'ofil bo'lgan soatimga
Дата: SESHANBA, 2013.01.22, 23:39 | Сообщение # 78
Группа: Удаленные
Abu hanifa roziyallohu anhudan rivoyat qilinadi.Abu hanifa (z,a)dan bag'dodlik bir kishini qarzi bor edi bazi shogirdlari bilan qarzdornikiga kelishdi,kunni o'rtasi edi xavo issiq Abu hanifa eshigini taqqillatdilar va eshikni ustidagi quyoshdan saqlaydigan soyali saqifa(yopiqlik)borligi uchun uzoqlashdilar.Shogirdlarini biri nima uchun saqifadan uzoqlashib quyoshda turibmiz deb so'radi,chunki saqifani egasi bizdan qarzdor uni ostida turishligimiz qarzdan foydalanmoqlikdir bu esa ribo(ko'paytirib olishning)shubhasidir.
Дата: DUSHANBA, 2013.02.11, 22:26 | Сообщение # 84
Группа: Удаленные
UMR VA OLMA Franklin bir bolaga olma berdi bola quvnab ketdi yana bitta olma tutqazdi -bolakay yanada quvondi ,uchinchi olmani berganida bolakay quvonchdan o'zini yo'qotay dedi,yana bir olma berilganda endi bolakay to'rt olmani eplay olmadi -yerga tushirdi,endi yig'lay boshladi bola bechora...... Umr xam shunday..... Xayolimizga xam kelmagan baxt saodatga erishgandan so'ng uning birgina luqmasini yo'qotish bizni parishon etadi.
Дата: DUSHANBA, 2013.02.11, 22:32 | Сообщение # 85
Группа: Удаленные
Ular bir-birlarini juda sevishardi. Shunchalik sevishardiki, tasavvur qila olmasdilar hayotlarini bir- birlarisiz. Ular ikkisiyu, dunyoda boshqa hech kim yöqdek tuyulardi birga bölishsa... *Közlaringni yum* derdi har safar yigit. Shunday derdiyu qiz közini ochganda qölida gul va chiroyli sovg'alar tutardi unga. Qiz har gal yigitdan közlaringni yum degan sözlarni eshitganida qalbiga shu qadar sevinch tölib ketardiki, bu sevinch uning shaxlo közlaridan nur bölib yog'ilardi yigitga. Yigit shu közlardagi nurni sevardi. Shuning uchun har gal qizga yangi va kutilmagan narsalar sovg'a qilishga urinardi u. Shunaqa beg'ubor edi ularning muhabbatlari... Vaqtlar ötaverdi. Kun kelib, yigit uzuk xarid qildi. Uchib borgisi keldi qizning yoniga. Borsada *közlaringni yum* desa, qiz közlarini ochganda uzukni tutib turmushga chiqishni taklif etsa... Qiz qanchalik quvonadiya. Uchrashuv belgilandi. Qiz vaqtliroq kelib kuta boshladi. Yigit ham körindi. Qöllarida qiz sevgan qip- qizil atirgullar. Oshiqlar bir- birlariga talpindilar. Yigit lablarida tabassum b-n qizga termulib kelardi. Butun hayoli qizda edi va voqe'likni bir zumga unutib q6ydi. Shu bir zumlik loqaydlik uchun taqdir uni jazoladi. Taqdir chizig'i belgilagan ekan, köchadan ötayotgan yigitni mashina urvordi. Atirgullar havoga uchdi. Yigit ancha narida qip-qizil qonga belanib yotardi. U boshini qiz tomonga burib nigohlari b-n uni qidirdi. Qiz yig'lardi... U yugurib kelib yigitni quchog'iga oldi. *Yig'lama tentak qiz, men yaxshiman* dedi yigit qizga shivirlab. Ularning atrofida tezda odam töplandi. Yigit bn qiz esa bir- birlariga jim termulib turardilar. *Közlaringni yum* dedi nihoyat yigit qizga. Qiz yigit aytgandek közlarini yumdi. Ochganida... Ochganida endi yigit yo'q edi. Ajal farishtalari bir zum kutmadilar, ishlari ham bölmadi bu gözal sevgi bilan. Qiz umrida birinchi bor közlarini yumganidan afsuslandi. U yig'lardi... O'ksinib yig'lardi...
Дата: DUSHANBA, 2013.02.11, 22:33 | Сообщение # 86
Группа: Удаленные
Alvido... Seni sekingina kuchsiz aytgan bu so’zing nafaqat sevgimizga, balki mening butun hayotimga yakun yasadi. Shu so’z meni dunyolarimni qorong’u etdi. Umrimni tugatdi. Qanchalar azob va iltijolar ila topgan muhabbatimni nahotki shu oddiygina shu so’z bir laxzaning o’zida yo’qqa chiqarsa. Yo’q. Men chiday olmayman. Sevgimning ko’zlarin yoshlatib armonlar girdobiga qo’yib yubora olmayman. Ahir mening tirikligim edi bu muhabbat. Nahot jimgina qolar sevgimiz yetim. Bo’zlatib tashlab ketishga qurbing yetarmi? Ammo also men bunday qila olmayman. Men ayriliqni oson tan ololmayman. Men sensiz yashay olmayman. Qalbimni tirnagan mening gulyuzim, endi
Дата: SESHANBA, 2013.02.12, 00:42 | Сообщение # 87
Группа: Удаленные
Bu voqe bizdan ancha olis bolgan yaponiyada bolgan. Airkuni zilzila bolib uylar vayronaga aylangan. Xolok bolganla juda kop edi yarodorlani aytmasa xam boladi.bundan xabar topgan qutqaruvchila tezda yetib keladi.tirik qolganlani qutqarish jarayonida kamanda boshlig'i bir teshika kozi tushadi. Eplab qolini tiqsa bir inson borligini sezadi afsuzki kech edi. Ala qachon halok bogandi tana muzday edi. Va aval tirik qoganlani qutqarish niyatida boshqa qishloqa yol oladi lekin osha tirqich xayolidan chiqmaydi. Oylay oylay orqaga buyru beradi. Kelib atrofni aylanib kataro joy topadida sekin engishib kala tiqib koradi birdaniga bola bola bola bor ekan deb baqiradi.xama kelib vayronani ochsa ayol kishi bolani kokragi bilan tosib qolgani koradi.adyolga oralgan bolani oib qarasa adyol ichida telefon unda ozginagina sozlar. Telefon qolma qol bolib keti uni oqigan insoni kozidan yoshchiqardi. UNDA SHUNDAY SOZ YOZILGAN EDI.BOLAM MEN SENI JUDA YAXSHI KORAMAN.TIRIK QOLSEN SHUNI UNUTMA. Dunyoda onasiz otasiz unga qolgani shu sozlar ekanligda bexabar chaqoloq be ozorgina uxlab yotardi.
Дата: PAYSHANBA, 2013.02.14, 20:10 | Сообщение # 90
Группа: Удаленные
CHUMOLINING JASORATI: Sahroda ketayotgan chumolidan so'rashgan ekan:qayerga ketyapsan? -makkayu mukarramaga,haj qilgani -voy shu yurishingdaya qachon yetib borasan ? -hech bo'lmasa shu yo'lda o'lamanku.
Дата: DUSHANBA, 2013.02.18, 17:57 | Сообщение # 91
Группа: Удаленные
Qardoshim! Bizni yagona iymon bir-birimizga bog'ladi. U bizga bitta jannat belgiladi. Bizni bog'lagan bog'lovchi azaliy do'stlikdir. Suriyada bir go'dak o'lsa, biz barchamiz “Oh” deymiz. Kashmirda biror ona yig'lasa, yana biz “oh” uramiz. Falastinda biror uy yiqilsa, xuddi o'z uyimiz yiqilgandek sezamiz o'zimizni. Bizni iymon birlashtirgan, bizni Madina birlashtirgan, bizni Qudus birlashtirgandir.
Дата: CHORSHANBA, 2013.02.20, 04:12 | Сообщение # 93
Группа: Удаленные
CHUMOLINING JASORATI: Sahroda ketayotgan chumolidan so'rashgan ekan:qayerga ketyapsan? - makkayu mukarramaga,haj qilgani -voy shu yurishingdaya qachon yetib borasan ? -hech bo'lmasa shu yo'lda o'lamanku.
Дата: SESHANBA, 2013.03.05, 08:01 | Сообщение # 97
Группа: Удаленные
Qator- qator odamlar orasidan Hudo kim ekan deb izladi. ( ibrat olaylik )
Masjid darvozasidan maktab kiyimida chamasi olti, yetti yoshlardagi bolakay kirib kelib, so’l tomondagi o’tirg’ichda suhbatlashib o’tirgan nuroniylarga salom berdi: "Assalom-u alaykum.” Qariyalar hayron bo’lishib: "Vaalaykum assalom, katta yigit bo’ling, keling bolam, kimni izlab keldingiz? Bolakay: "Hudoni….” Nomozxon chollar hayrat aralash bir-birlariga qarab, jim qolishdi. Bolakay davom etdi: "Qayerda o’tiribdilar? Iltimosim bor edi….” Qariyalar orasidan bir odam turib, bolakayning oldiga kelib, cho’kkaladi-da: "O’g’lim kim sizga bu haqida aytib berdi? Kimning o’g’lisiz?” Bolakay biyron tili bilan so’zladi: "Ahmad domlaning, buvim aytgandilar, bu yer Hudoning uyi ekan, kecha yana aytdilar, u kishi har diyonatli bandasining tilagini bajararkan. Men ham u kishining bandasi ekanman, hali gunoh ish qilmagan ekanman, yaxshi bola bo’lganim uchun men ham diyonatli ekanman, u kishidan so’raydigan juda muhim iltimosim bor….” Amaki o’ylanib qoldi, Ahmad domla, kim ekan u, hali jajji bo’lsa ham, yaxshi tarbiya olibdi bolasi. Keyin, bolakayga yuzlanib: "Yuring, hozir birga tahorat olamiz, keyin Hudodan iltimosingizni so’raymiz.” Bolakay ho’p degandek boshini qimirlatdi, va amakining ketidan ergashib, xuddi bir narsaga ulgurmay qolayotgandek shoshib-shoshib yuz qo’llarini yuvdi.Keyin masjid ichkarisiga kirib, peshin nomoziga tayyorlanishdi. Amaki unga: "O’glim, hozir hamma duoga qo’l ochganda siz ham qo’l ochib Hudodan iltimosingizni so’rang.” Bolakay yana ho’p degandek boshini qimirlatib, qator- qator odamlar orasidan Hudo kim ekan deb izladi. Nomoz so’ngida hamma duoga qo’l ochib duo qilishni boshladi. Bolakay ham qo’llarini qovushtirib: "Buvim aytdilar, meni yoshimdagilar farishta bo’larkan, nima so’rasam berarkansiz, o’zimga kerakmas, dadamlarga yordam bering, oyimni asrab qola olmayotgan ekanlar. Aytishlaricha, oyimni faqatgina sizning yordamingiz qutqarar ekan. Mashinachalarimni, mayli, rasmli kitoblarimni ham oling, faqat bittagina oyimni olmang, koptok olaman deb ohirgi qordan beri yig’ayotgan pulim bor, uniyam beraman….Singlimni bog’chadan olib uyga qaytishim kerak, uniyam, meniyam oyimlarni oldilariga kiritishmayapti, sog’indik, ayniqsa singlim, kechasi ‘oyi’ deb yig’lab chiqadi, menku kattaman, o’gil bolaman, chidayman. Hech bo’lmasa oyim singlim bilan qolsin. Iltimos…. Omin, Olloh-u Akbar” – dedi-da yugurib ko’chaga chiqib ketdi. Amaki, bolakayning gaplaridan ta’sirlanibmi, yoki bugun peshindan keyin chiqarilishi kerak bo’lgan matematika o’qituvchisi Ahmadning xotini vafotini eslabmi ko’zidan yosh sizdi….
shunga ham raxmat
