Samoloyot …uchib borar.. Nigora esa ko’zlarini samoloyot ni monitoriga tikkanicha..o’y surardi.. "Nahot meni bulut kabi oq orzularim amalga oshsa..”
Shu payt .salon ichida shovqin boshlandi.. -Qo’yvor qo’limni iflos..! sochlari to’zg’igan bir ayol ,,yoshgina bir juvonni sochidan tortiqilardi..Dahnaki jang anchadan beri davom etayotgan shekkilli..jang endi chinakamiga avj olardi.. -Iltimos honim..tartibni saqlang..samoloyot qo’riqchisi juvon bilan ayolni ajratib olguncha bo’lari bo’ldi..U juvonni qo’lini orqaga qilib sudrab ketar ekan..Banogoh juvonni ko’zi Nigoraga tushdi.. -Essiz..qizgina sekin pichirlagancha o’tib ketid..
Nigora esa bu so’zlarni ma’nosini oniy tezlikda o’zicha tahlil qila bolshladi.. -Qiziq u nima demoqchi bo’ldi..U yerda meni nima kutayapdi dahshatga tusha boshladi… Barno tomonga qaradi u aftidan uyqu dori ichgan shekkilli mazza qilib uhlardi..Va uni samoloyotga chiqayotganda Uchishdan qo’rqaman shuning uchun dori ichaman degan so’zlarini esladi…
Har hil o’ylar iskanjasida qolgan Nigora …o’y suraverib charchadi shekilli…ko’zi ilindi..
Samoloyot nihoyat kutilgan manzilga kelib to’xtadi…
Ularni esa aeroportda Yoshgina bir tojik millatiga mansub ayol kutib turardi…
-Kechirasiz sizlar Nigora va Barno emasmisizlar..savol berdi Ayol.. -Ha..Men Barnoman..kechirasiz siz Omina emasmisiz..dedi Barno.. -Ha..men huddi o’ziman..Leyla opa qo’ng’iroq qilgan edi..shunga sizlarni kutib olishga chiqqan edim.. -Hursandman..o’rtog’im Nigora uchishdan qo’rqqani sabab..Men uni qichqiriqlarini eshitmay deb..saaal uyquga ketibman..shuning uchun boshim saal og’ribroq turibdi..dedi Barno xajil aralash.. -Tushundim unaqada so’nkalarni ko’taringlar sizlarni uyingizga olib borib qo’yaman..Ha aytgancha Hush kelibsiz Bankook ga dedi Omina .. Ikki dugona esa ominaning ketidan ergashib..Manzil tomonga qarab yo’l olishdi..
***
2 xonali xashamdor uy..naq 14 qavatda..ikkalasi ham u uydagi shart sharoitlarni ko’rib hang mang bo’lib qolishdi…haqiqatdan ham bunday sharoitga ko’nikish qiyin ekanligi ni Nigora anglardi..Lekin hozirgi holatida U uchun oilasi sog’inchidan ko’ra bu yerdagi boylik jozibasi o’ziga tortar edi…
Orada 3 kun vaqt o’tdi…Eshik taqqillab xonaga Omina kirib keldi…
-Endi ish bilan shug;ullansak..sizlarga bir ish topdim…Sen Nigora bir oilani oshxonasida qiladigan mayday chuyda ishlariga hizmatkor kerak ekan..shunda ishlaysan.. Sen esa Barno shahar tashqarisida Tuquv fabrikasi bor o’sha yerning oshxonasida ishlaysan.. Ertaga tayyorgarlik ko’ringlar..boramiz..dedi va gapni qisqa qilib Omina chiqib ketdi,..
-Hartugul ish topildi..endi hech kimga muhtoj bo’lmaymiz dedi Barno.. -Nimasini aytsan..bu yerda rosa diqqinafas bo’lib ketdim..dedi Nigora.. -Unaqada tezda kiyimlarimizni tayyorlab uhlaylik..axir ertaga birnchi ish kunimiz..dedi Barno.. -Ho’p asalim..dedi Nigora ..
***
Ertasi kuni ertalab Omina shahsiy moshinasida ularni olib ish joylariga olib ketdi.. Nihoyat..ish boshlandi..boshlanishida biroz ular bilan til topisholmay qiynalishdi lekin..asta asta ko’nika boshlashdi…
Oradan 1 oy vaqt o’tdi…
Nigora uy egasi bilan tanishib olgan…Muomilasi joyida bo’lgan bu ayol Nigorani ko’ngliga ancha o’tirib qoldi..Ba’zi ba’zida xasratlashib turishgani bois Ayol uni unchalik so’roqqa tutavermasdi…Odatda juda kamgap bo’lgan bu ayol balkim farzandsizlik kabi narsa uning ham oilasida bor ekanligi uchun ham..Nigora bilan suhbatlashishga harakat qilardi.. Lauraning eri odatda kech ishdan qaytgani sabab bunga imkon yetarli edi…
Hammasi risoladagidek edi..go’yo..Lekin bir kuni Nigora oshxonada o’rmalashib yurgan paytda.. Kimdir uning bo’ynidan maxkam..ushlab bug’a boshladi... Davomi bor...
