Muallifdan: Ushbu hikoya aniq va bo'lgan voqelikka asoslanib yozilgan.. Shuning uchun ham bunga boshqa tarafdan qarashingizni istamas edim.. Oldindan tashakkur barchaga..
Yerda chalqancha yotgancha moviy osmonga tikilar ekanman,ro’hiyatimda ajib bir yengillik sezgandek bo’ldim..Bu hissiyot shunchaki toza havo epkini emasdi,balki o’sha damda mening shuurimdagi g’alayon solayotgan Muhabbatning betakror nafasiga o’hshar edi go’yo..! Beihtiyor hayolotga sho’ng’igim kelaverar edi.. "Mana men o’sha yerdaman..haa huddi o’sha yerda.!U yerda ko’m ko’k o’t o’lanlar iforlari ichida sen men tomonga yugurib kelayapsan..Egningdagi harir libosing shamol nafaslaridan ajib jilva kasb etayapdi..” -Iyaaa haliyam yotibsizmi?Oyim sizga nima degandilar..?! Hayollarim tum turaqay bo’lib to’zg’ib ketdi.. Tepamda esa qovog’ini solgancha singlim Mahbuba turar edi.. -Nima mendan boshqa tashvishlaring yo’qmidi-ki,nuqul meni ortimdan poyloqchilik qilib yuribsan? Mahbuba esa meni bu gapimdan so’ng yanada g’azab otiga minib oldi.. -Bu kishimni qaranglar..Odam podam emas ekansiz,oyimlar sizga qo’ylarga qarab tur deb ketgan edilar..Biir turib qarasangiz bo’lar edi.. Oyimni tayinlab ketgan gaplari birdan esimga tushdi-da, boshimni ko’tarib singlim ko’rsatgan tomonga alangladim.. Men yotan bedazorning narigi tomonida qo’shnimiz Olim akaning polizi bor edi.. Odatda begona bolalar bilan polizga qovun o’g’irlashga kelganimizda qo’rqib pisib zo’rg’a amalgam oshirar edik bu ishni,hozir esa mening qo’ylarim aynan o’sha polizning o’rtasida bemalol qovunlarni paqqos tushirayotgan edi.. O’rnimdan sakrab turdim-da,o’sha tomonga yugurib ketdim..Ortimda singlib baqirib qoldi.. -kechqurun sizni oyimlarga aytib beraman.. Yugurib bordimda qo’limga ilingan tayoq bilan qo’ylarni polizdan haydab ketdim.. Yo’l yo’lakay o’zimni o’zim ichimda so’kib ketdim.. O’sha vaqtda dunyodagi eng yovuz alvastiga o’hshar edi singlim.. O’sha atrofda qo’ylarni biroz aylantirgan kishi bo’ldimda,uyga yo’l oldim.. Eshikni qarsillatib ochgancha qo’ylarni qo’raga qamar ekanman huddi katta ishni do’ndirib qo’ygan kishidek baqirdim: -Mundoq choy poy tayyorlab beringlar..odam bularni orqasidan quvaverib o’pkam og’zimga kelib ketti… Oyimning oshhonadan menga qaraganiga ko’zim tushdi.. -Xaaa,eshitdim qanaqa qilib charchab kelganingni,shuning uchun menga bu borada safsata o’qimaysan deb o’ylagan edim.. Birdan aytayotgan gapim tomog’imga tiqildi,chunki oyimning ortida Mahbuba tirjaygancha menga qarab turar edi,, -Bor qo’ylarni oldiga suv qo’y,bularni anhorni oldiga olib borganingga ko’zim yetmaydi.. Indamasdan "buyruqni”bajardim.. Otam dunyodan o’tganidan so’ng oyim oilani boshi bo’lgan edi..Otamni yuzlari tasavvurimda hira muhrlangan chunki singlim otam dunyodan o’ygan vaqtda onamni qo’llarida 3 oylik go’dak edi..Shuning uchun ham bo’lsa kerak onamni qattiqqo’lliklari,benihoya edi-ki,har doim tergashlaridan ham maqsad meni har hil yomon yo’llarga kirib ketishimdan asrash uchun edi.. Apil tapil kechki nonushtani qilib bo’lganimdan so’ng,bog’imiz ortidagi to’siqdan sakrab o’tdimda qo’shni bilan bizni ajratib turadigan tepalikni yuqorisiga chiqdim..Bu yerdan qo’shni hovli kaftdek namoyon bo’lar edi..Ayniqsa tepalik ustini qoplagan yashil maysalar utida turgancha qo’shni honadonni kuzatish men uchun benihoya sevimli mashg’ulotga aylangan edi.. "Anaa ana qaradi,”qo’shni qiz ham ora sirada tepalik tomonga qarab qo’yar edi.. Chunki men bilan u qizni faqatgina shu teplalik ajratib turar edi go’yo.. Menga qarab imo qilib qo’ydi..qo’lida ko’tarib olgan tugunchasini yerga qo’yar ekan..Otasi biror yumushni tayinladi shekilli devor ortiga o’tib g’oyib bo’ldi.. "Shayton qiz”o’zimga o’zim gapirib yubordim beihtiyor.. Ko’ksimdagi o’sha tanish nafis hissiyot tug’yon qila boshladi..O’zimni maysa ustiga tashladim.. "Lobar”-"Lobarim”..Uning ismi huddi shunday edi..Aytarli boshqa qizlardan husn jihatidan unchalik farq qilmasada lekin u mening uchun dunyodagi barcha go’zallardan-da afzalroq edi.. Maktabda mendan bir sinf pastroq o’qigan bu qizaloqning hatto har bir soch tolasi menga juda juda tanish edi.. Unga birinchi marotaba sevgi izhor qilganimda yuzlari duv qizargancha uyiga qochib kirib ketgan edi.. O’shanda 1983 yilning qishi edi..Oyoq ostidagi qor ivib atalasi chiqiyozgan vaqtda..loyga dumlaganim esimda.. Mana oradan 3 yil o’tdi..O’shandan beri Lobar bilan o’rtamizdagi munosabat iliqlashib,so’ng iznsiz ko’nglimizga muhabbat deb atalgan tuyg’u mehmon bo’ldi.. Ikkimizni munosabatimizni esa butun qishloq bilar edi.. Hatto onam ham bir ikki marotaba menga shu qizni kelin qilaman degan so’zlarini eshitib qolganman.. Lobarning nigohidan ham sevgini uchqunlarini anglash unchalik mushkul emas edi.. Yarincha o’tgan uchrashuvlarimizga ham ushbu tepalik yolg’iz guvoh bo’lgani sabab ham men uchun barchasi juda tanish va qadirdon edi.. Oradan shu tahlid 2 oy vaqt o’tdi.. 1986 yilning noyabr oyi.. Ertalab eshikni asabiy taqqilganidan honadonimizga notinchlik va qayg’u kirib keldanini men anglamayotgan edim.. Ammo eshik ortida turgan kolxoz raisi va "voenkom”ni yuziga ko’zi tushgan onam holsizlarnib ayvonga o’tirib qoldilar.. -Assalomu alayku Oysha..Yahshimisan..? rais do’rillagan tovush bilan hol-ahvol so’ragan kishi bo’ldi.. -Yahshi bir navi..onamning so’zlari juda past eshitildi..Ko’zlarida esa allanechuk vahima bor edi.. Shu vaqt voenkom qo’lidagi qog’ozga qaragancha so’z boshladi.. -Qodirov Sahob sizning o’g’lingizmi..U o’zbek tilini buzib talaffuz qilganicha so’radi.. Oyim indamay bosh irg’adilar.. -Sizning o’g’lingizga ertaga voenkomatga tezda yetib borsin..Armiyaga..! Oyim o’tinchli nigohi bilan raisga qaradi: -Rais bova,ahir yolg’iz farzandim ketganidan so’ng meni holim nima kechadi..Axir o’zingiz aytgan edingiz-ku,Rahmatli erimning hurmatini ham qilmaysizmi..? Oyimni so’zlari alam bilan chiqdi.. -Afsus oysha meni to’g’ri tushun buni iloji yo’q..!Axir o’zing bilasan-ku hozirgi siyosatni.. Buyoqda urush ketayapdi..Bunaqa vaqtda men biror narsa qila olmayman..! Ular ikkisi gapni qisqa qildi-da,chiqib ketishdi.. Onam esa boshini qo’llari orasiga olgancha "Voy sho’rim,endi nima qilaman?”degancha qolaverdilar..
