Bir zargar ayoli bilan kichik hovlida yashar edi. Ularni torgina tomorqasi bo’lib, eri zargarlik do’koniga ketganida, ayoli shu tomorqadagi gullarni sug’orardi, ularni parvarish qilardi. Har kuni uning uyiga suvchi 2 mesh suv olib kelardi.
Kunlarning birida, zargar har doimgidek erta tongdan ishga otlandi va zargarlik do’koniga yo’l oldi. O’sha kuni tush vaqtida uning huzuriga qomati kelishgan, o’ziga qaragan bir ayol keldi va barmog’iga mos uzuk olmoqchiligini bildirdi. Zargar uni barmog’iga uzuk tanlash vaqtida uning oppoq bilagiga ko’ngli sust ketib, bilagidan mahkam ushlab oldi. Ammo "Nima qiganim bu?”, deya qo’lini bo’shatdi.
O’sha kuni kechqurun zargar uyga kelganida, ovqat mahali ayoli sekin gap boshladi:
-Begim, sizga bir gapni aytmasam, vijdon azobi meni tinch qo’ymaydi
- TInchlikmi nima bo’ldi?
- Bugun tush vaqtida suvchi kelgandi, to’sattan mening bilagimdan mahkam ushlab oldi, so’ngra uzr so’rab chiqib ketdi.
Zargar ayolining bu gaplariuni eshitib yuragi titrab ketdi. "Xiyonatning qaytishi shunchalik tez bo’libdi-da?” dedi o’ziga o’zi.
Aziz erkaklar, yigitlar ayolingizga xiyonat qilishingizdan oldin, begona ko’zlarga, nomahramning qomatiga nazar tashlashdan oldin, o’z ayolingizni ko’z o’ngingizdan o’tkazing, shu tobda balki unga ham begona ko’zlar qarayotgandir.
Muallif : Zamira Xolbayeva
maslahat.uz
