Nimadir bo'ldiyu, bir nigohning o'zida xayot ostin ustun bo'lib ketganday go'yo! Xayot yanada go'zallashganday, yurak go'yoki faqat uni nomini aytib urayotganday....tuyuladi. Xayol parishon, kechalari ko'zga uyqu kelmaydi...Nimaga? Naxotki jonni entiktiruvchi bu qiynoq sevgi deb atalsa... Qiziq oddiygina bir so'z qanchalar sizrli......qanchalar nafis. Qizig'i shundaki bir yot begona inson sen uchun xar kimdan xam , xar narsadan xam ustun bo'lib qoladi bir zumda. _S_E_V_G_I_ degan tubsiz ummonga borgan sari cho'kib borar ekansan oldinga qo'ygan maqsading, orzularing barcha barchasi uni oldida unut bo'ladi va u yangi orzularning bosh qahramoniga aylanadi. Uning tabassumi, uni ko'zlari uning so'zlari oldida sen borligini yo'qotib qo'yganday. Butun vujud bilan uni sevasan. Butun vujud bilan sevish deganda o'zini xayotda yolg'iz xis etishga o'xshaydi. Xuddi sen yolg'izlikka xukm qilinganday bir umrga. Bir kishiga asir tushganday. Bu tuyg'ularni xattoki eng chiroyli so'zlar xam tariflay olmaydi. Bu tuyg'u oldida xattoki xushboy chiroyli atirgul xam bosh egganday. U xaqidagi xayollaring...Yuraging xuddi sen baxtlisan, baxtlisan deb urayotganday...Uning xar bir xatti xarakati seni o'ziga maftun qiladi. Seni sexrlaydi. Sen bu sexrni yechishga ojizsan!......
