Mushkuldir bir nima demoqlik, Yaratgan ham ozicha haqdiz. (astag'furullo) Ikkimizni ikki tomonga Ajratiblar tashladi taqdir. Qismatning bu "marhamati"dan Boshlarimiz bo'lib qoldi xam. Chorasini topib bo'lmaskan Goh o'limdan boshqasini ham.
Дата: PAYSHANBA, 2013.03.14, 17:49 | Сообщение # 42
Группа: Удаленные
Сообщений: 39
Qo'ymasman yuraging qonga yuvilmas , Sen men bilan so'zlasang labing charchamas , Dunyodan bir uzing utmassan hech ham , Urmagin men uchun yuragingga tig' ,
O'tmiwdan sadolar kelsa o'wa on , Men ham sen bilan beradurman jon , Qanday aytiwim mumkun sevmayman deb o'wa on , Urmagin men uchun yuragingga tig' ,
Osmondagi bulutlar devor bo'lolmas , CHaqmoqlar hech ham bizni ayrolmas , Bu ishqdan hechkim aqldan qolmas , Urmagin men uchun yuragingga tig' ,
Sen mensizmassan doim yoningdaman , Unday demagin dunyo senga bog'langan , Sevgim yo'lida ikkimiz bilsang , Urmagin men uchun yuragingga tig' ,
Ko'zlaringga men ha termulib tursam , Daryo bo'lardim sen uchun bilsang , Iwqning cho'g'idan yonsa ham yuraging Asragin yuraging men uchun doim
Xo'w man she'rizga javob qaytardim wunchaki agar yoqmagan bo'lsa uzur !
Дата: MUBORAK JUMA, 2013.03.15, 01:43 | Сообщение # 43
Группа: Удаленные
"YOR" Senga savol beraverib zoriqib kettim,yor! Sendan javob kutaverib orziqib kettim,yor! Senga insof kirmas ekan tosh yurak jonim. Itday eshiging qo'riqlayverib toliqib kettim,yor! Sen ko'chaning boshidasan, men-chi oyoqda. Hayotim ham shunday bo'ldi, kamsitaverding yor. Sendan mehr tilab yurdim, ammo qayoqda, Uchrashuvga chiqmay qiynab, ranjitaverding yor. Ko'chang ikkinchi uyim bo'ldi, ostonang to'shak. Ba'zan devoring ostida yotib qolaverdim, yor. Sen haydading, quvib solding, qilding ko'rnamak. Lekin baribir huzuringa sevib boraverdim, yor!
Дата: DUSHANBA, 2013.10.07, 07:01 | Сообщение # 48
Группа: Удаленные
Dars bo'lyapti. O'qituvchi bolalarga: "Xudodan o'zingiz uchun nima so'ragan bo'lardingiz?" mavzusida insho yozishlarini vazifa qilib topshirdi. Hamma oppoq qog'ozga o'z inshosini yoza boshladi. Kechqurun yozma ishlarni tekshirarkan, o'qituvchining diqqatini bir insho o'ziga tortdi. Inshoni o'qib chiqarkan u juda xafa bo'ldi, ko'zlaridan yuziga yosh dumaladi. Shu vaqtda xonaga uning eri kirib keldi va ayolining ko'zidagi yoshlarni ko'rib hayron bo'ldi. “Nima bo'ldi?” – deb so'radi u. “O'qing”, - deb, unga o'sha o'quvchining inshosini uzatdi. Insho quyidagicha yozilgandi: """Pаrvardigor, bugun Sendan alohida bir narsa haqida o'tinib so'ramoqchiman: meni televizorga aylantirib qo'y... Ha, xuddi uyimizdagi televizorning o'rnini egallashni istayman. Men ham uyda alohida joyga ega bo'lib, oilamizni o'z atrofimda jam bo'lishini xohlayman. Gapirayotganimda gaplarimni bo'lishmasin, ahamiyatsiz narsalarni gapirmasligimga ishonishsin, diqqat-e'tibor markazida bo'lishni istayman. Agar meni televizorga aylantirib qo'ysang, dadam ishdan charchab kelsalar ham, "Men charchaganman", - demasdan mening yonimda bo'ladi. Agar meni televizorga aylantirib qo'ysang, onam xafa bo'lib, yolg'iz qolganida ham meni e'tiborsiz qoldirmaydi. Qaniydi, ota- onam hamma narsani tashlab har kuni ozgina vaqt men bilan birga bo'lishsa... Parvardigorim, balki ko'p narsa so'rayotgandirman, lekin chin dildan so'rayapman. Iltimos... Meni televizorga aylantirib qo'y...""" O'qituvchining eri bu yozma ishni o'qib bo'lgach hayqirib yubordi: “Dahshatning o'zi bu! Bechora bola!” Yig'layotgan ayolidan baland ovozda so'radi: “O'zi qanday axmoq ota-ona ekan ular? Odam degan ham shunchalik bo'ladimi?" O'qituvchi ayol yosh to'la ko'zlarini eriga qadab mahzun javob berdi: “Bu inshoni... bizning o'g'limiz yozibdi...” XP
