Дата: CHORSHANBA, 2010.04.21, 09:00 | Сообщение # 1
Группа: Удаленные
Сообщений: 4124
Hurmatli qizla biza bu mavzuda diniy va dunyoviy, ilmiy va amaliy, hayotiy va bowqa hamma mavzulada bir birimiza bilan fikr almawamiza, suhbat quramiza. Hayotilada böp ötgan qiziqarli va ibratli voqealaniyam yoziwila mumkin. Mavzu qoidasi:umuman ög'il bolala kiriwi, post qoldiriwi mumkinmas(uyog' vijdonilaga havola)
Дата: DUSHANBA, 2010.07.19, 11:19 | Сообщение # 155
Группа: Удаленные
Ҳаё нимадан пайдо бўлади?Деган Саволгимга Хич Кайсила Жавоб Бермадила ааа Дугонажонларим :(
Жунайд раҳматуллоҳи алайҳ: «Ҳаё неъматларни кўришдир ва нуқсонларни кўришдир. Иккисининг орасида ҳаё туғиладир», деган. Абул Фидо Исмоил Ҳаравий: «Ҳаё муҳаббат ила ўралган улуғлашдан ҳаё туғилади», деган. Қуръони Каримда ҳаё иккита оятда зикр қилинган. Аллоҳ таоло «Қасас» сурасида: «Бас, икковларидан бири ҳаё билан юриб келиб: «Отам сенга бизларга суғориб берганинг ҳаққини бериш учун чақирмоқда», деди. Қачонки унга келганида ва қиссани айтиб берганида, у: «Қўрқма, золим қавмлардан нажот топдинг», деди», деган (25 – оят). Мусо алайҳиссаломнинг олдиларига ҳалиги икки қизнинг бири ҳаё билан уялибгина келиб: «Отам сенга бизларга суғориб берганинг ҳаққини бериш учун чақирмоқда», деди». Бу оятда Шуъайб алайҳиссаломнинг қизлари ҳаё асосида тарбия топганлари алоҳида таъкидланмоқда. Аллоҳ таоло «Аҳзоб» сурасида: «Эй, иймон келтирганлар! Набийнинг уйларига кирманг. Магар таомга изн берилганида, унинг пишишига мунтазир бўлмайдиган бўлиб (киринг). Лекин чақирилсангиз, киринг-да, таомни еб бўлишингиз билан тарқалиб кетинг, гапга берилиб, (қолиб) кетманг. Албатта, бундай қилишингиз Набийга озор берур. У эса, сизлардан ҳаё қиларди. Аллоҳ ҳақ(ни айтиш)дан ҳаё қилмайдир. Қачонки улардан бирор нарса сўрасангиз, парда ортидан сўранг. Шундай қилмоғингиз ўз қалбларингиз учун ҳам, уларнинг қалблари учун ҳам покроқдир. Сиз учун Расулуллоҳга озор бериш ва ундан кейин унинг жуфтларини никоҳингизга олишингиз ҳеч қачон мумкин эмас. Албатта, бундай қилмоғингиз Аллоҳнинг наздида катта(гуноҳ)дир», деган (53 – оят). Ушбу ояти кариманинг маъноларини яна ҳам чуқурроқ англаб етишимиз учун унинг нозил бўлиш сабабини ўрганиб чиқайлик. Имом Бухорий ва имом Муслимлар қилган ривоятда машҳур саҳобий Анас ибн Молик розияллоҳу анҳу Пайғамбаримиз соллаллоҳу алайҳи васаллам Зайнаб бинти Жаҳш онамизга уйланган кунлари нималар бўлгани ҳақида қуйидагиларни айтадилар: «Пайғамбар соллаллоҳу алайҳи васаллам уйланиб, ўз аҳллари ҳузурига кирганларида онам хийс (таомнинг тури) қилиб, тавр(идиш)га солиб: «Эй, Анас, мана буни Расулуллоҳ соллаллоҳу алайҳи васалламга олиб боргин-да, буни сизга онам бериб юборди, у киши сизга салом айтдилар ва мана шу озгина нарса биздан сизга, деб айтдилар, дегин», дедилар. Мен уни Расулуллоҳ соллаллоҳу алайҳи васалламга олиб бориб: «Онам сизга салом айтдилар ва мана шу озгина нарса биздан сизга, деб айтдилар», дедим. Расулулоҳ соллаллоҳу алайҳи васаллам: «Уни қўй», дедилар. Сўнгра: «Энди бориб фалончи, фалончиларни ва йўлда учратган одамларингни ҳам айтиб кел», деб бир қанча одамларнинг исмларини айтдилар. Мен у зот айтган одамларни ва йўлда учратганларимни чақириб келдим. Одамлар: «Неча киши эдилар?» деб сўраганларида, Анас розияллоҳу анҳу: «Уч юз кишича бор эди», деганлар. Кейин Расулуллоҳ соллаллоҳу алайҳи васаллам менга: «Эй, Анас, таврни олиб кел», дедилар». Суффа ва ҳужра одамларга тўлиб кетган эди. Расуллоҳ соллаллоҳу алайҳи васаллам: «Ўнта-ўнтадан халқа бўлиб ўтиринглар, ҳар ким ўз олдидан есин», дедилар. Ҳаммалари еб тўйдилар. Бир гуруҳи чиқиб, бир гуруҳи кириб, ҳаммалари едилар. Сўнг менга: «Эй Анас, кўтар», дедилар. Билмайман, олиб келиб қўйганимда кўпмиди ёки қайтариб олганимдами? Ўшалардан баъзи гуруҳлар, Расулуллоҳ соллаллоҳу алайҳи васалламнинг уйларида ўтириб, гаплашиб қолдилар. Расулуллоҳ соллаллоҳу алайҳи васаллам ҳам ўтирдилар. Аёллари эса, юзини деворга ўгириб ўтирарди. Бу ҳолат Расулуллоҳ соллаллоҳу алайҳи васалламга оғир келганидан, ташқарига чиқиб, аёлларига салом бериб кирдилар. Расулуллоҳ соллаллоҳу алайҳи васалламнинг қайтиб келганларини кўрган чоғларида, ўтирганлар у зотнинг оғир олганларини билдилар ва ҳаммалари эшик томон юриб, чиқиб кетдилар. Расулуллоҳ пардани тушириб, ичкарига кирдилар, мен ҳужрада ўтирар эдим. Сал ўтмай, олдимга чиқдилар. Аллоҳ у кишига бу оятини нозил қилди. Расулуллоҳ ташқарига чиқиб одамларга ўқиб бердилар». «Эй, иймон келтирганлар! Набийнинг уйларига кирманг. Магар таомга изн берилганида, унинг пишишига мунтазир бўлмайдиган бўлиб (киринг). Лекин чақирилсангиз, киринг-да, таомни еб бўлишингиз билан тарқалиб кетинг, гапга берилиб, (қолиб) кетманг. Албатта, бундай қилишингиз Набийга озор берур». Яъни, Пайғамбар соллаллоҳу алайҳи васалламнинг уйларига сиз учун таомга изн берилганида, таом пишишини кутиб ўтирмайдиган бўлиб киринг. Бошқача айтганда, пишиб, тайёр бўлиб турган таомни тановул қилиш учун изн берилганида киринг. «Лекин чақирилсангиз, киринг-да, таомни еб бўлишингиз билан тарқалиб кетинг, гапга берилиб, (қолиб) кетманг». Ўша таом учун сизга изн берилганида, киришингиз билан таомни еб қайтиб чиқиб кетинг. Овқатни еб бўлиб ҳам улфатчилик учун гапни чўзиб ўтирманг. «Албатта, бундай қилишингиз Набийга озор берур». У зот ўз аҳли билан қолишлари, зиммаларидаги вазифаларни адо этишлари лозим эди. Сиз буни эътиборга олмай, гаплашиб ўтирибсиз. Бу ҳол Пайғамбар соллаллоҳу алайҳи васалламни безовта қилар эди. «У эса, сизлардан ҳаё қиларди». Меҳмонларга, уйдан чиқиб кетинглар, деб айта олмас эди. «Аллоҳ ҳақ(ни айтиш)дан ҳаё қилмайдир». Шунинг учун сизга, таомни еб бўлганингиздан сўнг, гапга берилиб ўтирмай, тезда чиқиб кетинг. Расулуллоҳ саллоллоҳу алайҳи васалламнинг суннатлари, сийратлари ва ҳадисларида ҳам ҳаё ҳақида маълумотлар кўп.
Абу Ҳурайра розияллоҳу анҳудан ривоят қилинади: «Пайғамбар соллаллоҳу алайҳи васаллам: «Иймон етмиш нечта ёки олтмиш нечта шўъбадан иборатдир. Унинг энг афзали «Лаа Илаҳа Иллаллоҳ» демоқлик ва энг кичиги, йўлдаги озор берадиган нарсани олиб ташлаш. Ҳаё, иймоннинг шўъбасидир», дедилар» Муслим ривоят қилган. Аммо ҳадиси шарифда, энг олий ва энг қуйи шўъбалардан кейин «Ҳаё»ни алоҳида таъкидлаб «Ҳаё иймоннинг шўъбасидир» дейилиши бежиз бўлмаса керак. Чунки, ҳаё иймоннинг энг ажойиб кўринишларидан биридир. Ҳаё инсонни доимо яхшилик қилишга, ёмонликдан четланишга чорловчи ажойиб сифатдир.
Абу Воқид ал-Лайсий розияллоҳу анҳудан ривоят қилинади: «Расулуллоҳ соллаллоҳу алайҳи васаллам масжидда одамлар билан ўлтирган эдилар. Бирдан уч киши кириб келди. Улардан иккитаси Расулуллоҳ соллаллоҳу алайҳи васаллам томон юрди. Биттаси қайтди. Ҳалиги икковлари Расулуллоҳ соллаллоҳу алайҳи васалламнинг тепаларига келиб тўхтадилар. Улардан бири халқадан бўш жой топиб, ўша ерга ўтирди. Иккинчиси орқага ўтирди. Учинчиси эса, ортга бурилиб чиқиб кетди. Расулуллоҳ соллаллоҳу алайҳи васаллам фориғ бўлганларидан кейин: «Сизларга ҳалиги уч нафарнинг хабарини берайми? Улардан бири, Аллоҳдан бошпана сўради. Аллоҳ унга бошпана берди. Бошқаси эса ҳаё қилди. Бас, Аллоҳ ҳам ундан ҳаё қилди. Яна бошқа бири юз ўгирди. Аллоҳ ҳам ундан юз ўгирди», дедилар». Бешовларидан фақат Абу Довудгина ривоят қилмаган. «Бошқаси эса ҳаё қилди. Бас, Аллоҳ ҳам ундан ҳаё қилди». Бу халқанинг орқасига бориб ўтирган одам. У ўзини одамлар орасига уришдан ҳаё қилди. Шунинг учун Аллоҳ таоло ҳам уни савобсиз қолдиришдан ҳаё қилди. Унга қилганига яраша муомала қилди.
Баҳз ибн Ҳакийм отасидан, у эса бобосидан ривоят қилади: «Мен: «Эй, Аллоҳнинг Расули, авратларимиздан қайси бирини тўсайлик, қайси бирини қўяйлик?» дедим. У зот соллаллоҳу алайҳи васаллам: «Авратингни хотининг ва чўрингдан бошқадан муҳофаза қил», дедилар. Мен: «Эй, Аллоҳнинг Расули, агар одам бир қавмнинг ичида бўлса-чи?» дедим. У зот: «Агар уни бирор киши зинҳор кўрмаслигига қодир бўлсанг, зинҳор кўрмасин», дедилар. Мен: «Эй, Аллоҳнинг Расули, бирортамиз ўзи холи бўлганда-чи?» дедим. У зот соллаллоҳу алайҳи васаллам: «Одамлардан кўра, Аллоҳдан ҳаё қилинмоғи ҳақлироқдир», дедилар». «Сунан» эгалари ривоят қилишган. Бухорий баъзисини ривоят қилган. Яъни, авратни тўсиш масаласида одамлардан кўра кўпроқ Аллоҳдан ҳаё қилмоқ зарур. Шунга биноан, холи одам ўзини тўсмай ғусл қилганидан кўра, авратини тўсиб, ғусл қилгани афзал дейилган.
Яъло розияллоҳу анҳудан ривоят қилинади: «Расулуллоҳ соллаллоҳу алайҳи васаллам очиқ жойда иштонсиз ғусл қилаётган одамни кўриб қолдилар. Бас, минбарга чиқдилар. Аллоҳга ҳамду сано айтганларидан сўнг: «Албатта, Аллоҳ ўта ҳаёли ва ўта тўсингандир, ҳаё ва тўсинишни яхши кўради. Бирортангиз ғусл қилса, тўсиниб олсин», дедилар». Абу Довуд ва Насаий ривоят қилишган. Бу гапларда одоб-ахлоқнинг олий даражаси ўз ифодасини топган. Мусулмонлар ичидаги мавжуд камчиликларни муолажа қиладиган ваъзхонлар ва хатиблар бундан ўрнак олишлари керак. Расулуллоҳ соллаллоҳу алайҳи васаллам фалончини фалон жойда қип-яланғоч ғусл қилаётганини кўрдим, шу ҳам иш бўлдими, демадилар. Бошқа шунга ўхшаган гапларни ҳам айтмадилар. Балки, аввал Аллоҳнинг ўта ҳаёли эканини эслатиб, мусулмонларни ҳам ўта ҳаёли бўлишга ундадилар. Аллоҳнинг ўта тўсинган эканини эслатиб, мусулмонларни ҳам ўта тўсинишга ундадилар. Сўнгра асосий мақсадга кўчиб, тўсиниб олиб ғусл қилиш кераклигини баён қилдилар.
Абу Айюб розияллоҳу анҳудан ривоят қилинади: «Пайғамбар соллаллоҳу алайҳи васаллам: «Тўрт нарса Расулларнинг суннатларидандир; ҳаё, хушбўй сепмоқлик, сивок ва никоҳ», - дедилар». Аҳмад, Термизий ривоят қилган. Ҳаё инсонни бошқа жонзотлардан ажратиб турадиган сифатлардан биридир. Ҳаё инсонга зийнат ҳисобланган улуғ бир сифатдир. Пайғамбарларнинг ҳаммаларига муштарак сифат бўлган нарсадир. Шунинг учун ҳам, ҳар-бир мўмин-мусулмон ҳаёли бўлишга ҳаракат қилмоғи лозим.
Ибн Умар розияллоҳу анҳудан ривоят қилинади: «Пайғамбар соллаллоҳу алайҳи васаллам: «Яланғоч бўлишдан сақланинглар. Чунки, сиз билан қазои ҳожат ва эр киши ўз аҳлига борган пайтдан бошқа вақтда ҳеч ажралмайдиган шахслар бўлади. Бас, улардан ҳаё қилинглар ва уларни икром этинглар», дедилар». Термизий одоб бобида ривоят қилган.
Ибн Умар розияллоҳу анҳудан ривоят қилинади: «Набий соллаллоҳу алайҳи васаллам бировни ҳаёси учун «сен ҳаё қилиб ўзингга зарар қиласан» деб итоб қилаётган кишининг олдидан ўтиб қолдилар ва: «Уни ўз ҳолига қўй! Албатта, ҳаё иймондандир», дедилар». Тўртовлари ривоят қилган. Демак ҳаё иймоннинг барқамоллигидан келиб чиқадиган хулқдир. Ҳар бир мўмин-мусулмон ҳаёли бўлишга ҳаракат қилсин.
Ибн Масъуд розияллоҳу анҳудан ривоят қилинади: «Набий соллаллоҳу алайҳи васаллам: «Одамлар нубувватнинг биринчи каломидан идрок қилган нарсалардан бир «агар ҳаё қилмасанг, истаганингни қилавер»дир», дедилар». Бухорий, Абу Довуд ва Аҳмад ривоят қилган. Ҳа, ҳаёсиз киши барча ёмонликларни тап тортмай қилаверади. Одам боласини ёмонликдан қатарадиган нарса унинг ҳаёсидир.
Сообщение отредактировал Мултик_Шпунтик - DUSHANBA, 2010.07.19, 11:21
Дата: DUSHANBA, 2010.07.19, 12:17 | Сообщение # 160
Группа: Удаленные
Quote (Madinka)
1.Iymonning sharti nechta?
Иймоннинг Шартлари 6 Та Бўлиб, “ОМАНТУ”да Изоҳ Этилган. Иймоннинг, Маълум 6 та Хусусга Ишонишдан Иборат Эканлигини Расулуллоҳ “Саллаллоҳу Алайҳи ва Саллам” Билдирганлар.
Дата: DUSHANBA, 2010.07.19, 12:28 | Сообщение # 161
Группа: Удаленные
To'g'ri iymonning sharti 6 ta 1.Allohning yagonaligiga 2.Allohning farishtalariga 3.Allohning kitoblariga 4.Allohning payg'ambarlariga 5.O'lgandan keyin tirilishga 6.Taqdirga,ya'ni yaxshilik ham,yomonlikning ham Alloh tomonidan ekanligiga ishonmoq.
Дата: DUSHANBA, 2010.07.19, 12:30 | Сообщение # 162
Группа: Удаленные
Quote (Madinka)
2.Islomning sharti nechta?
Исломнинг шартлари:
Барча оламлар роббиси бўлган Аллохга хамдлар ва пайгамбарларнинг сўнггиси бўлмиш пайгамбаримизга, унинг оиласи, асхоблари ва унга киёмат кунига кадар суйиб эргашганларга Аллохнинг салавот ва саломлари бўлсин.
Сўнг… Мусулмон дўстим, Аллох сизга ва бизга рахм килсин. Билинг-ки, хар бир мусулмон эркак ва аёл билиши фарз бўлган уч нарса бўлиб, улар банданинг ўз роббиси, дини ва пайгамбари Мухаммад саллоллоху алайхи ва салламни танишдир.
Роббимиз: Биз ва барча оламларни ўз неъмати билан тарбия килган Аллох жалла жалолухудир. У бизнинг маъбудимиз, ундан ўзга (хак) маъбуд йўкдир.
Динимиз: Ислом. Яъни Аллох таъолога тавхид ва итоат билан хамда ширк ва мушриклардан безор бўлиб тоат этишдир.
Пайгамбаримиз: Мухаммад ибн Абдуллох ибн Абдулмуттолиб ибн Хошим. Хошим Курайш кабиласидан, Курайш эса араблардан, араблар эса Исмоил ибн Иброхим саллоллоху алайхима ва ала набиййина ва саллам зурриётидандир.
Дата: DUSHANBA, 2010.07.19, 12:34 | Сообщение # 163
Группа: Удаленные
Islomning sharti nechta savolimga noto'g'ri tushunibsiz ular 5 ta 1.Namoz o'qish 2.Ro'za tutish 3.Zakot berish 4.Hajga borish 5.Kalimai shahodat keltirish.
Дата: DUSHANBA, 2010.07.19, 13:48 | Сообщение # 168
Группа: Удаленные
Eng xayrli eng qadrli duo "La' ila'ha illalloh" kalomini so'zlashdir. Bu kalimai tavhidning savobi behisob. Rasululloh(s.a.v)hazratlari dedilar: "Har kim "La' ila'ha illalloh" deb duo qilsa,bu duo sababi bilan aziyat va ruhiy zo'riqishdan xalos bo'ladi". Yana kim bu kalomni ko'p zikr etsa Allohning unga beradigan mukofoti payg'ambarlariki bilan teng bo'ladi. Bu kalom haqida qancha gapirsak oz.
[b]Madinka, Nisha, Саволимга Жавоб Берганила Учун Рахмат Асалкаларим Аллохим Хаммамиздан Рози Булсин Илохим [/b]
Сиз «Ла Илаха Иллаллох»нинг Шартларини Биласизми? Деган Саволимга Туликрок Жавоб
1- Илм (Билим). Яъни шу калиманинг инкор ва исбот этган нарсаларини билиш маъносида. Яъни калб, тил талаффуз килган нарсаларни билсин. Зеро, бу жумла маъно ва талабларини билмай талаффуз килинса, фойда бермайди. Чунки, калб талаффуз этилган сўзлар далолат килган маъноларни тушунмайди. Бу ўзи билмаган тилда сўзлашган одамнинг мисолига ўхшайди.
Аллох таъоло деди: «Аллохдан ўзга (хак) илох йўк эканини билинг!», (Мухаммад:19) «Факатгина била туриб хакикатга гувох бўлган кишилар…». (Зухруф:86) Яъни улар тиллари билан талаффуз килишган «ла илаха иллаллох» калимасининг маъноларини калблари билан тушунишган. Росулуллох саллоллоху алайхи ва саллам: «Аллохдан ўзга (хак) илох йўк эканини аник била туриб вафот этган киши жаннатга киради» дедилар. (имом Муслим ривояти). «Ла илаха иллаллох»нинг маъноси Аллохдан ўзга (хак) маъбуд йўк, демакдир. Ибодат эса Аллох таъоло суйган ва рози бўлган зохирий ва ботиний барча сўз ва амаллардир.
2- Якин. Яъни «ла илаха иллаллох» калимасининг маъноларини шак ва шубхага ўрин кўймайдиган даражада тўла ва катъий тушуниш. Иймонга якингина ёрдам бериши мумкин. Аллох таъоло деди: «Мўминларга ва Аллохнинг элчисига иймон келтирган, (иймонларида) хеч шубха килмаган, моллари ва жонлари билан Аллох йўлида жиход килган кишилардир. Ўшаларгина садокатли кимсалардир». (Хужурот:15).
Росулуллох саллоллоху алайхи ва саллам дедилар: «Мен Аллохдан ўзга (хак) илох йўк ва ўзим Аллохнинг элчиси эканимга гувохлик бераман. Банда бу икки калима билан уларда хеч шубха килмай, Аллохга дуч келса, жаннатга киради». (имом Муслим ривояти).
3- Ихлос. Яъни ширкни бутунлай бекор киладиган (холислик) самимийлик, амални ширк белгиларининг барчасидан солих нийят билан тозалаш. Бу эса «ла илаха иллаллох» калимасининг маъноларидан биридир. Аллох таъоло деди: «билинг-ки, холис дин Аллох учунгинадир. (Зумар:3). Улар Аллохга динни холис килиб, ботил йўлдан хак йўлга ўтиб, ибодат килишга буюрилдилар». (Баййина:5). Росулуллох саллоллоху алайхи ва саллам дедилар: «киёмат куни менинг шафоатим билан энг бахтиёр бўлган одам, чин калбдан «ла илаха иллаллох»ни айтган кишидир». (имом Бухорий ривояти).
4- Мухаббат. «Калимайи тоййиба» ва унинг маъноларига мухаббат хамда у билан кувониш. Аллох таъоло деди: «одамларнинг баъзилари Аллохдан ўзга (илох) тенгдошларни килиб, уларни Аллохни севгандек севадилар. Мўминларнинг Аллохга бўлган мухаббатлари каттикрокдир». (Бакара:165). Яъни Аллох таъоло ушбу оятда ўзининг мўмин бандалари Аллохни каттик севишларидан хабар берди. Чунки, улар Аллох учун бошка махлукларни тенгдош килмайдилар. Банданинг Аллохга бўлган мухаббатининг белгиси Аллохнинг амрларини, ўз хохишларига зид бўлсада, барча амрлар устидан мукаддам кўйиши, Аллох ёмон кўрган нарсаларни ёмон кўриши, Аллох учун дўст ва душман тутиши, Аллохнинг пайгамбари Мухаммад саллоллохгу алайхи ва саллам суннатларига эргашишидир.Росулуллох саллоллоху алайхи ва саллам дедилар: «Уч нарса борки, ким уни топса иймон халоватини тотади: Аллох ва росули бошкалардан кўра севимлирок бўлиши, бировни Аллох учун севиши, Аллох саклаганидан сўнг, куфрга кайтишни жаханнамга ташланишни ёктирмагандек, ёктирмаслиги». (Бухорий ва Муслим ривояти).
5- Садокат. Яъни ёлгонни рад этган, мунофикликдан ман килган садокат. Киши бу калималарни тили калбини алдамай, сидкидиллик билан айтиши. Аллох таъоло деди: «Аллох садокатлиларни хам, ёлгончиларни хам билади». (Анкабут:3). «сидкни олиб келган, ва уни тасдиклаганлар, ана ўшалар такводорлардир». (Зумар:33).
Росулуллох саллоллоху алайхи ва саллам дедилар: «хар кимса «Аллохдан ўзга (хак) илох йўк ва Мухаммад унинг бандаси ва элчиси» деб калбидан садокат билан гувохлик берса, Аллох таъоло унга жаханнамни харом килди. (Бухорий ва Муслим ривояти).
6- «Ла илаха иллаллох» нинг талабларига бўйинсуниш. Унинг талаблари фарз бўлган амаллларни Аллох учун самимий ва Аллох ризоси учун килиш ва унинг зиддини килмаслик. Аллох таъоло деди: «Роббингизга кайтинг ва унга бўйинсунинг». (Зумар:54). «юзини, яхшилик килар экан, Аллох учун бўйинсундирган киши, мустахкам арконни махкам ушлабди». (Лукмон:22). Яъни «ла илаха иллаллох»ни махкам ушлабди. Холбуки, у ибодатни ёлгиз ўзигагина килиб, Аллохга бўйинсуниш демакдир.
Росулуллох саллоллоху алайхи ва саллам: «Сизларнинг бирингиз мен унга фарзанди, ота-онаси ва барча одамлардан кўра севимлирок бўлмагунимча, мўмин бўла олмайди» - дедилар. (имом Муслим ривояти). Бу Росулуллох саллоллоху алайхи ва салламга бўйинсуниш ва хакикий мухаббатдир.
7- Кабул килиш. Яъни рад этишга зид бўлган кабул. Зеро, бу «калимайи тоййиба»нинг маъноларини била туриб талаффуз киладиган кишилар хам бор. Бирок, даъват этилса кибр ва таассуб килиб, уни кабул килмайдилар. Аллох таъоло деди: «Уларга «ла илаха иллаллох» деб айтилса, мутакаббирлик килар эдилар». (Соффат:35). Аллох таъоло жаханнамдаги кишиларнинг азобланиш сабабларидан бири «Ла илаха иллаллох» деб айтишдан кибр килишлари ва унга даъват этган пайгамбарни ёлгончи килишлари эканидан хабар бермокда. Росулуллох саллоллоху алайхи ва саллам дедилар: «Аллох таъолонинг мен билан бирга юборган илм ва хидоятининг мисоли бир ерга ёгган ёмгирнинг мисолига ўхшайди. У ернинг баъзи кисмлари унумдор бўлиб, сувни кабул килади ва ўсимлик ва кўп майсаларни ўстиради. Баъзи ерлари каттик бўлиб, сувларни тўплаб олади. Аллох таъоло у сувлар билан одамларга фойда беради: улар ундан ичадилар, (хайвонлари ва экинларини) сугорадилар. Баъзи ерлар эса коя каби текис бўлиб, на сувни ушлаб колади ва на ўсимликларни ўстиради». (имом Бухорий ривояти).
Дата: DUSHANBA, 2010.07.19, 14:16 | Сообщение # 171
Группа: Удаленные
ИРИМ Хакида
Динимиз иримдан қайтаради. Сафар ойида сафарга чиқиб ёки тўй қилиб ёки кўч кўтариб бўлмайди, деган гаплар иримдир. Абу Ҳурайрадан (розийаллоҳу анҳу) ривоят қилинган ҳадисда Пайғамбаримиз (алайҳиссалом): "Касалликнинг юқиши йўқдир. Ирим қилиш йўқдир, руҳларнинг қушга айланиши йўқдир, уруш ман қилинган ойни кейинга суриш йўқдир", деганлар.
Киши Аллоҳнинг иродаси билан касал бўлади. Дарҳақиқат, биз ҳар хил касалликлардан эҳтиёт бўлиб юрган кўплаб одамларнинг касал бўлганини, доимо касаллар орасида аралашиб юрадиган кишининг (масалан, дўхтирнинг) мутлақо касал бўлмаслигини кузатишимиз мумкин. Жоҳилият даврида араблар бирон иш қиладиган бўлса, аввал қуш учириб кўришарди. Қуш ўнг томонга учса, ўша иш яхши бўлади, деб уни қилишар, агар қуш чап томонга учса, ирим қилиб, бу ишда яхшилик йўқ экан, деб тарк этишар, агар қуш тўғрига учса, бошқатдан учириб кўришар эди. Пайғамбаримиз (алайҳиссалом) барча иримлар тавҳидга зид деб эълон этдилар. Исломдан аввал бирон-бир киши ўлдирилса, унинг руҳи қушга айланиб учиб юради, токи унинг қасоси олинмагунича у руҳ азобда бўлади, деган нотўғри тушунча бор эди ва жуда кўп уруш-жанжал, ўлдириш, қон тўкиш мана шу нотўғри ақида натижасида юз берар эди. Пайғамбаримиз (алайҳиссалом) буни бутунлай инкор қилдилар. Бизнинг диёрларда ҳам руҳ капалак бўлиб ё бошқа ҳолатда хонадонга келиб туради, пайшанба куни дастурхонлар тепасида ҳозир бўлади, деган тасаввур ёйилган. Бу қараш ҳам бутунлай нотўғридир. Руҳ танадан суғуриб олинганидан кейин айланиб юрмайди, хонадонига келмайди. Мана шу соф исломий ақидадир. Анас ибн Моликдан (розийаллоҳу анҳу) ривоят қилинган ҳадисда Пайғамбаримиз (алайҳиссалом) марҳамат қиладилар: "Касалликнинг юқиши йўқдир. Ирим йўқдир. Мен фални яхши кўраман". Шунда саҳобалар: "Фал нима?" деб сўрашди. Пайғамбаримиз (алайҳиссалом): "Яхши сўз", деб жавоб бердилар. Масалан, бир беморни кўришга бордингиз. Аҳволи оғир. Унинг ҳоли эртага нима бўлишини билмайсиз. Яшаб кетадими, жон топширадими – қоронғу. Лекин сиз унга барибир "Худо хоҳласа, тузалиб кетасиз", дейсиз. Ана шу фал дегани. Яъни, беморни кўришга борилса, яхши умидда: "Сиз тузалиб кетасиз", деб кўнгли кўтарилади. Пайғамбаримиз (алайҳиссалом) шуни яхши кўрганлар. Биз нима учун ирим қиламиз? Бирон-бир хатарнинг гўё олдини олиш учун шундай қиламиз. Гўё шу ойда бир балога учрамай деб тўй ёки сафар қилмаслик билан ёмонликдан ўзимизни ҳимояламоқчи бўламиз. Лекин билмаймизки, бу ишимиз билан ёмонликнинг устида турибмиз. Бунинг мисоли бир оёғини оловдан сақлаб, иккинчи оёғини оловга ташлашдай гап. Киши ирим қилиб ўз бошига бир ёмонликни олиб келиши мумкин. Ирим қилишдан, унинг ёмон оқибатларидан қўрқишимиз керак. Агар ақидамиз мустаҳкам бўлса, унга мувофиқ ҳаёт кечирсак, барча ишларимиз хайрли бўлади. Аллоҳ таоло ақидамизни мустаҳкам қилсин. Зеро, соф исломий ақида инсонни мард этади, хулқи, ахлоқи, маънавияти, маданиятини зийнатлайди.
Сообщение отредактировал Мултик_Шпунтик - DUSHANBA, 2010.07.19, 14:23
Дата: DUSHANBA, 2010.07.19, 14:35 | Сообщение # 174
Группа: Удаленные
Проста Ман Билганларими Укиган Маълумотларими Киритвоман Холос Дугонажонларим Мани Уз Фикрларим Хам Шуларга Якин Проста Ман Уз Фикрими Узими Гаплари Билан Ёзмаслигим Сабаби Ишдаманде Ишхонада Ёзсам Анча Вакт Олади Ва Ишдалигимда Иш Билан Фикирларим Алмаштириб Куйишим Мукин Шуничун Хамма Дугонажонларимдан Узр Суриман Агарда Хато Иш Килаган Бусам Узрли Иш Вактимда Кирганим Учун Нетга Куп Ёзомиман Уз Фикрларими А Фикрларим Буса Росали Куп Асалкаларим Майлин Сог Булила Яна Бир Бор Узрли
